Από τη Μυθολογία των Ελλήνων, Κ. Κερένυϊ, Βιβλιοπωλείον της Εστίας | Φωτό: Roccuz, Γλυπτά από το δυτικό αέτωμα του ναού του Διός στην Ολυμπία, Απόλλων, Αρχαιολογικό Μουσείο Ολυμπίας Θα πούμε τώρα την ιστορία σχετικά με τη γέννηση του Απόλλωνος: Η έγκυος θεά Λητώ επισκέφθηκε στην περιπλάνησή της όλα τα βουνά και τα νησιά της Ελλάδος για να τη δεχτούν, από την Κρήτη ως τη Ρήνεια, που βρίσκεται απέναντι στη Δήλο.
Όλοι φοβήθηκαν να δεχτούν τον ισχυρό θεό που θα γεννιόταν. Τα άλλα μέρη ήσαν πλουσιότερα από το μικρό, άγονο πετρονήσι, τη Δήλο, όπου πήγε η Λητώ. Η θεά υποσχέθηκε στο νησί πλούτο που θα ’φερναν οι πιστοί του Απόλλωνος απ’ όλο τον κόσμο.
Το νησί χάρηκε και απάντησε φιλικά, αλλά όχι και χωρίς φόβο. Είχε ακούσει πως ο Απόλλων θα είναι ένας ανένδοτος θεός, ένας μεγάλος Κύριος ανάμεσα σ’ αθάνατους και θνητούς. Γι’ αυτό φοβήθηκε πολύ.
Σκέφτηκε πως αυτός ο θεός, τη στιγμή που θ’ αντίκρυζε τον ήλιο, θα περιφρονούσε το ξερό βραχονήσι και με το πόδι του θα το βύθιζε στη θάλασσα. Το νησί δεν θα το κατοικούσαν άνθρωποι, αλλά πολύποδες και μαύρες φώκιες.
Μετά ο Απόλλων θα έφευγε για άλλο μέρος. Η Λητώ έπρεπε να ορκιστεί ότι θα ’χτιζε στη Δήλο τον πρώτο της ναό. Η θεά έδωσε τον όρκο στ’ όνομα της Στυγός και παραδόθηκε στους πόνους του τοκετού.
Εννιά μέρες και εννιά νύχτες βασανιζόταν ανυπόφορα, τόσο που δεν το περίμενε. Όλες οι θεές ήρθανε κοντά της· ιδού τα ονόματα των πιο περίφημων: Διώνη, Ρέα, Θέμις, η θεά της θάλασσας Αμφιτρίτη και όλες οι άλλες, εκτός της Ήρας. Αυτή κράτησε μαζί της και τη θεά – μαμή Ειλειθυία πίσω στα χρυσά σύννεφα του Ολύμπου, για να μην καταλάβει τι συμβαίνει στη Δήλο.
Οι παρούσες θεές στείλανε την αγγελιοφόρο Ίριν να πάει να φέρει την Ειλείθυια. Για την εξυπηρέτηση της υποσχεθήκανε ένα περιδέραιο εννιά πήχες μακρύ. Έτσι έπεισε η μια θεά την άλλη και τελικά ήρθαν πετώντας και οι δυο σαν τρυγόνια.
Τη στιγμή που η Ειλείθυια πατούσε το πόδι της στη Δήλο, έφτασε η στιγμή της γέννας. Με τα δυο της χέρια η Λητώ έπιασε τον φοίνικα που φύτρωνε εκεί και γονάτισε πάνω στο τρυφερό γρασίδι. Η γη γελούσε κάτω στα πόδια της, ο θεός πήδηξε πάνω και οι θεές ξεφωνίσανε.
Λούσανε το παιδί σε ξάστερο νερό και το ξαπλώσανε σε σπάργανα από άσπρο πανί. Η πλεγμένη ταινία γύρω στα σπάργανα ήταν χρυσή. Η μάνα δεν έθρεψε το παιδί. Η Θέμις του ’δωσε νέκταρ και αμβροσία.
Όταν όμως τράφηκε με την αθάνατη τροφή, δεν το συγκρατούσαν πια οι φασκιές. Τα σπάργανα φύγανε και ο Φοίβος Απόλλων είπε στις θεές: «Καλύτερο θα μου ήταν η λύρα και το τόξο! Θα φανερώνω με τους χρησμούς μου την αμετάκλητη θέληση του Διός!» Οι θεές μείνανε κατάπληκτες, η Δήλος έλαμψε ολόχρυση και όλο το νησί άνθισε.
Μαθαίνουμε πως μοσχοβολούσε τότε ολόκληρη η Δήλος και πως οι κύκνοι τραγουδούσαν κάνοντας επτά γύρους πάνω απ’ το νησί, όταν η Λητώ ξάπλωσε με τους πόνους της γέννας. Στον όγδοο γύρο δεν τραγουδούσαν πια, γιατί ο θεός ξεπήδησε μπροστά τους και οι δήλιες Νύμφες τραγούδησαν το ιερό τραγούδι της Ειλείθυιας.
Ο ουρανός αντήχησε τόσο, που και η Ήρα συγκινήθηκε, γιατί ο Ζευς της αφαίρεσε τον θυμό. Τα θεμέλια της Δήλου γίναν χρυσά και όλη την ημέρα η στρογγυλή λίμνη του νησιού χρύσιζε. Τα φύλλα της ελιάς γίνανε απ’ έξω χρυσά — γιατί αυτό το δέντρο μεγάλωνε στο νησί όπως και ο φοίνικας.
Λέγανε μάλιστα πως και στην ελιά στηρίχτηκε η Λητώ όταν γεννούσε. Το ποτάμι Ίνωπος πλημμύρισε από χρυσάφι. Στη συνέχεια μαθαίνουμε πως ένας κόκορας παρευρισκόταν στη γέννηση του θεού, το πουλί που πέφτει σ’ έκσταση και χορεύει όταν βγαίνει το φεγγάρι — αυτό τουλάχιστο λέγανε.
Αλλά οπωσδήποτε προαναγγέλει την ανατολή του ήλιου. Από τότε έμεινε το αγαπημένο πουλί της Λητούς όπως ήταν και της Παλλάδος Αθηνάς.
egriechen.info
from The Secret Real Truth http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2014/12/blog-post_4171.html
via IFTTT
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου